Rozdział 29.

Pospiesznie założyłam szlafrok i na boso zeszłam na dół. 

Otworzyłam drzwi i ujrzałam w nich Zayn'a i Pezz.

-Cześć. - powiedziała uśmiechnięta Perrie. - Nie przeszkadzamy ? 

-Nie, ależ skąd. 

-Spałaś ? - zapytał Zayn wchodząc do salonu. 

-Nie. To znaczy.. W pewnym sensie. 

-Siema ! - powiedział Horan, który zszedł właśnie do nas.. w samych bokserkach <facepalm>

-A no to już wiem jak to się spało 'tak jakby'. - zaśmiał się Zayn.

-Siadajcie. Za chwilę zrobię kawę tylko się ubiorę. - powiedziałam i poszłam szybo na górę. 

Niall poszedł za mną i również się ubrał. 

Gotowi zeszliśmy na dół, ja zrobiłam kawę, a Niall ogarnął trochę salon, który był cały zawalony.

-Przepraszam za bałagan. - powiedziałam stawiając przed każdym kawę. 

-Nic się nie stało. Przyszliśmy się zapytać co robicie w święta. - odezwała się Perrie.

-Yh.. No do mnie miała przyjechać ciocia.. No wiesz mama Nathana. Nie widzieli się tyle. Tylko, że ostatnio dzwoniła i mówiła, że jeszcze nie wie czy jej się w ogóle uda przyjechać. 

-No ja jestem wolny. Greg z rodzinką jedzie do mamy, a ja pomyślałem, że te święta spędzę z Wami wszystkimi.

-To może urządzimy je razem ? Bo Lou i El jadą do rodziców Louis'a, Liam i Harry za to nic nie robią. No i tak pomyśleliśmy, że właściwie wy i Nathan też pewnie siedzicie sami, więc moglibyśmy wszyscy razem usiąść przy jednym stole. To by była nasza pierwsza wspólna wigilia. 

-Dobry pomysł. Moja ciocia pewnie nie będzie mogła. Z resztą będzie zmęczona, bo dużo pracuje. Tylko ja nie wiem co zrobić z Nathan'em. Cały czas chodzi taki przybity. 

-Wiesz co ?  Ja z nim porozmawiam. - powiedział Niall.

-To jest nawet dobry pomysł. Ale fajnie, że się pogodziliście - powiedział Zayn.

-Słodko razem wyglądacie. - dopowiedziała Perrie.

Zayn i Perrie siedzieli u nas dwie godziny, później wrócił Nathan, ale ich już nie było. 

Dzisiaj znowu był przygnębiony.

Niall postanowił do niego pójść i z nim pogadać. Tak też zrobił.

**Oczami Niall'a**

Poszedłem pod drzwi pokoju Nathan'a i zapukałem.

-Proszę. - usłyszałem cichutki głos.

Wszedłem do środka.

-Mogę na chwilkę ? - zapytałem.

-Jasne wejdź. Co chcesz ?

-Chciałbym z Tobą porozmawiać. 

Usiedliśmy na łóżku i przez chwilę panowało milczenie.

-To o czym chcesz pogadać ? - odezwał się pierwszy.

-Martwimy się o Ciebie. Chodzisz taki przygnębiony prawie w ogóle nie wychodzisz z pokoju. 

-I co z tego ? Nie mam poco wychodzić. 

-Ale czemu ? 

Zauważyłem w jego oczach łzy.

-Bo nie. Mama mnie zostawiła. Chciała się mnie pozbyć i tyle. Alice pewnie też mnie nie chce i udaje miłą. 

Gdy to powiedział to odpiął rękawy koszuli i podwinął je aż do ramion. Pokazał mi swoje nadgarstki. Były całe w bliznach.

-Nathan.. Jak mogłeś zrobić coś takiego ? 

-Wiesz jak to jest gdy nikt się Tobą nie interesuje ? Gdy nikt nie ma dla Ciebie czasu i nawet jeśli chcesz się do kogoś przytulić to nie masz do kogo ? Wiesz jak to jest być obrażanym w szkole za to, że jesteś biseksualny ? Wiesz ? - zapytał, a po policzkach spłynęły mu łzy. 

-Czemu nie powiedziałeś ? 

-A co miałem powiedzieć. 'Ej Niall słuchaj jestem bi i mnie obrażają, weź mi pomóż.' ? No to miałem powiedzieć ? Przecież nawet byś nic nie mógł z tym zrobić. 

-Tak, ale.. Pomoglibyśmy Ci. 

-Nie da mi się pomóc. 

-A.. Może to głupie pytanie, ale.. Masz chłopaka ? - zapytałem.

-Tak. To Kuba.. Sąsiad. On jest z Polski i przeprowadził się tutaj w te wakacje. 

___________________________

Heeej ♥ Wiem, wiem. Głupie. Nie mogłam się powstrzymać i musiałam tak to napisać <3 

Podoba się ? Jeśli tak to zostaw po sobie ślad w postaci komentarza <3

Dzisiaj dodam nowych bohaterów do zakładki ; ) 

Także będziecie mogli sobie zobaczyć Kubę xD

Ale to za chwilkę ; ) 

Rozdziały są dodawane nie za często, ale chyba ważne, że są ; )

Jeśli macie pytania do bohaterów to jest specjalna zakładka na górze ; * 

Zapraszam do pytania, bo nikt się tam nie udziela <3 

See ya ♥